1/02/2016

deel 13 ➤ een groot avontuur op de boerderij

Deel 13 | Een groot avontuur op de boerderij
Elise feeding calfs with Guz

Aangekomen in "the middle of nowhere" maar in een prachtige omgeving gingen we opzoek naar de Nederlandse boerderij genaamd Netherland Holding. Toepasselijk he. Naar flink wat zoeken hadden we het gevonden. We klopten aan en er werd opengedaan, voor het eerst in maanden hoorden we mensen Nederlands praten, dit voelde gelijk zo vertrouwd voor ons. Na een kort intensief 'sollicitatie gesprek' over wat onze boerderij ervaringen waren (geen) werden we aangenomen.


We werden rondgeleid in ons huis voor de komende maanden.. Wat een luxe een eigen keuken, badkamer, bed, tv alles! Dit waren we niet meer gewend na 5 maanden in vieze hostels overnachten en twee weken in de auto vertoeven. Nadat we in het eerste beste stadje Rangiora zo'n 25 KM verderop onze overalls en laarzen hadden gekocht, gingen we de volgende dag gelijk aan de slag.


 Mijn eerste vraag was of de koeien in Nederland ook zo groot waren (nooit een koe van zo dichtbij gezien).  Ruud zijn eerste vraag was of de koeien ons ook konden aanvallen (haha). Ja de eerste indruk was vast goed. Ik deed al het werk op de kalven afdeling en Ruud in één van de melkstallen. Op het begin vonden we het erg zwaar. We lagen elke dag om 7 uur 's avonds al in bed, we konden onze ogen met het avondeten al niet meer openhouden. Ruud zijn wekker ging elke dag rond 4 uur en die van mij rond 6 uur. Nadat we eindelijk een beetje in het ritme kwamen en de nodige spieren ontwikkeld hadden, vonden we het werk geweldig.  Nooit verwacht dat we het werken op de boerderij zo gaaf zouden gaan vinden.


Elke dag voerde ik samen met een ander meisje uit Nieuw-Zeeland alle kalven in de schuren. Daarna gingen we op pad met de Jeep met daarachter een grote melkkar. We gaven hiermee alle kalven buiten in de weilanden melk. Zo grappig, alle kalven stonden vroeg in de ochtend al voor de gate te wachten tot we er aan kwamen, dit maakte het lastig om het weiland in te rijden. Natuurlijk als we klaar waren met melk geven ging de hele kudde ons volgen. Elke dag was het weer een uitdaging om ze kwijt te raken (veel rondjes door het weiland rijden en dan snel naar de gate).  We praten over meer dan duizend kalven en Ruud melkte zo'n 2000 duizend koeien per dag. Ook werden er door Ruud in de eerste maand elke dag gemiddeld 15 a 20 kalveren bij de moeders weggekaapt. Behoorlijk intensief allemaal. Het dagelijks rijden op de four-wheel hoorde ook bij een van zijn taken. Hele dagen kuddes ophalen en richting de melkstal brengen. Heel bijzonder, rijden in een weiland van 10 hectare met per kudde zo'n 500 koeien voor je. En natuurlijk de geweldige uitzichten op de achtergrond met een heerlijk opkomend zonnetje in de ochtend. Wat heeft dit alles een indruk op ons gemaakt. We hebben zoveel geleerd en nieuwe ervaringen opgedaan.


We hadden elke keer shiften van 8 dagen, 8 dagen werken, 2 dagen vrij en daarna 8 dagen werken 3 dagen vrij. We hebben veel leuke dingen gedaan in onze vrije dagen. Zo zijn we wezen skiën in Porter Heights, Hiken op de Oxford mountains, heerlijk gerelaxt bij de warm water bronnen in Hanmer Springs en ook zijn we vaak naar Christchurch gegaan. Af en toe pakten we ook gewoon de auto en konden we uren rondrijden in de mooiste gebieden. We woonden vlak bij Arthurs Pass, hier zijn veel stukken van de Lord of the rings opgenomen, echt een prachtige natuur..


We zijn na vier maanden op de boerderij werken echt een beetje boer en boerin geworden. Wanneer het regent zegt Ruud "oh mooi dat is goed voor het gras" en ik voer zelfs op m'n vrije dagen de kalven. Gewoon omdat ik het zo leuk en rustgevend vindt.


Niet alleen het werk vonden we heel gaaf, de familie waar we verbleven was geweldig. Zo gastvrij en betrokken ons bij alles. We zien ze momenteel zelfs als onze tweede ouders. Ook hebben we veel leuke feestjes gehad met al het personeel, ja dan viel de wekker wel eens zwaar de volgende dag. Roel en Diana hebben op een andere boerderij zo'n tien minuten verderop een eigen pond. Af en toe mochten we gewoon hun Jetski meenemen en ons lekker op de pond vermaken, geweldige dagen gehad!


Het is nu bijna zover.. Na vier maanden werken gaan we weer reizen. Het is voor ons allebei een dubbel gevoel. We gaan het hier echt missen, maar we hebben ook heel veel zin in een nieuw avontuur. Nieuwe uitdagingen en vooral weer leven op het randje, niet weten wat er morgen komt.


We gaan onze 'Nieuw-Zeelandse familie' zeker weten ooit weer opzoeken!
10 januari gaan we Jelles en Manon hier in Christchurch ophalen en hebben we 's avonds ons afscheidsfeest hier op de boerderij. Het gaat een heuse karaoke avond worden, de foto's hiervan volgen ;)

Heel veel liefs
x



































































































































Reacties